ühühü ağlamak istiyorum mutluluktan

2005 baharında Amerikanyadan döndüğümde çok umutsuz 4 ay geçirmiştim. Bütün bu umutsuzluğun nedenleri say say bitmez tabii. Ama belli başlı olanlar:

-Türkiye'nin en iyi okulundan mezun olduğum halde bir türlü iş bulamamak (nedense herkes tecrübe istiyordu ve ben bundan nefret ediyordum, o kadar emek vererek yapılan stajlarım kaale bile alınmamıştı)
-Bir türlü lojman çıkmaması, dolayısıyla yerleşememek, ev olmadığı için eşya alamamak ve yarı göçer yarı konar bir seyahat halinde yaşamak

Bütün bunlar aslında küçük sorunlar ve zamanla çözüleceğine inanıyordum, ama insanoğlu bu. Memnun etmek kolay değil ki. Koca bir yaz geçti, benim hala kurulu bir düzenim yoktu ama mesela süpper hobilerim vardı. Ebru kursuna gidiyordum, suyun üstüne yüreğimi damlatıyor sonra ona taraklı, şal ve benzeri isimler koyuyordum. Mimar Sinan eseri bir medresenin avlusunda boya eziyor yorulunca muhteşem bir çay içip kendime geliyordum. Kayınvalidemlerin evi gayet merkezi bir yerde olduğundan her akşam dışarı çıkabiliyordum. Boncuklarımı saçıp döküp kendim için takılar yapıyor, sonra sabırsızlıkla eşime göstermek için bekliyordum. Teyzemle zaman geçiriyordum. Bunların hepsi çok güzel ve o umutsuzluğumu dağıtan renklerdi.

Hayatın her aşamasında farklı renklere ihtiyacı varmış insanın. Ve bir kaç ay içinde neler olabileceğini tahmin etmek de çok zormuş. İşte bu yüzden kuvvetle inanmak lazım iyi şeylerin olacağına.

Temmuz sonunda işim, ağustos sonunda evim oldu. Ne var ki çok yoğun bir işim ve çok uzak bir evim var. Olsun yine de:) Yolları optimize ederiz dedik, ettik:) Belediye de etmiş sağolsun, metro var iyi ki şehrimizde.

Bugün ise çok mutluyum, çünkü çok emek verdiğim, çocuğum gibi ilgilendiğim işimin karşılığını aldım bugün. Zaman zaman neden emeğe saygı duyulmadığı konusunda serzenişte bulundum, zaman oldu uykusuzluklarımın, haftasonu geceyarılarına kadar ofiste harcadığım saatlerin mutlaka bir karşılığı olacağına inandım. Gelgitler yaşadım, üzüldüğüm de oldu. Bugün ise maaşıma zam yapıldığını öğrendim, ve kademem artırılmıştı. Bu benim için çok güzel bir haber. O yüzden paylaşmak istedim. Çok mutluyum:) Burdan bana sabır gösteren eşime ve aileme, çalışmalarımı değerlendiren yöneticilerime teşekkürü bir borç bilirim efem.