Ekşisözlük Yengeç bayanlarını anlatıyor:)

İnsan kendini anlatmaya çalışan şeyleri okurken gülmekten ölüyor, ya da kaskatı kalıyor. Kendimizle tanışmak ilginç bir deneyim. Belki de en son yapılan bir şey bu, işte o yüzden benim adımı kendi izini süren deli. Bugün ekşisözlükten yengeç burcu kadını başlığına denk geldim. Okumak isterseniz kırmızı yazıya tıklayıp ilgili bağlantıya gidebilirsiniz. Katıla katıla güldüm okurken. Burçlar kişiliğimizin çok ufak bir parçasını oluşturuyor. Ama parçanın ufak olması az kritik olması anlamına gelmiyor. Hakikaten ortak paydalar çıktı, hadi bakalım, yükselenimiz kova, ona güveniyoruz zaten. Yoksa başlar ufaktan Timur Selçuk - Beni Kör Kuyularda... işte bu kadar da melankolik olunabiliyooooooo.....

Neyse, bunlar ciddi mi ya?

kendi du$uncelerinin icinde bogulup nefessiz kalabilen melankolik kadindir. kendine gelebilmek icin yalniz kalmak ister, yalniz kaldiginda da daha cok bogar kendini. yarattigi du$uncelerinden kafasini alabilmek icin hep kendisine dogru uzanan bir ele ihtiyac duyar. aklini kaybetmi$cesine sevebilir veya hic tani$mami$ gibi kifayetsiz kalabilir, ortasinda olamaz hic. tek yetenegi, renkli hayalleridir, hic bitmeyen.

Yalnız şunu eklemeden edemeyeceğim, fil hafızası konusunda çok haklılar. Fotoğraf kareleri halinde tutup saklar mı insan son 25 yılını ki bu da zaten yaşa tekabül ediyor. Evde soruluyor mesela bana,
-"5 nolu dalga motorunu hiç gördün mü"
- "Ya evet 1 yıl 5 ay 13 gün önce (burası abartı tabii), muhtemelen salı günüydü, sen onu kütüphanenin arkasındaki kutuda duran bilmemne dosyasının altına yükselti olarak koymuştun. Hatta o gün O. aramıştı da bilmemne olmuştu, ben de tavuk pişiriyodum mutfakta"
gibi bir sürü çer-çöp gerekli gereksiz ne varsa hepsini hatırlıyorum.

İyi mi kötü mü bilemiyorum.