Uyarı: Bu post serbest temalıdır.

Not 3: Çok mutluyummmm...

Not 2: 15.02.2007 tarihinde yazılan bu yazı sinir blogır yüzünden yayınlanamamış ve gecikmiştir.

Not 1: Sadece A. ile alakalı, istemeyenler okumayabilir. Boston'da ikamet eden sevgili dostum A. Maillerimi almıyor musun? Neden yazmıyorsun? yoksa beni beğenmiyör müsün?

Nesse, dün akşam Fener maçı ve sefgililer günü nedeniyle eve 2,5 saatte varmak hiç keyifli olmadı. TEM'de duran trafiği ilk defa görüyorum. Tıklım tıkış otobüste havasızlıktan ölmek üzere olan insanlar... Kabus gibi bişiy bence. Trajik trafik, ömrümü yedin. Saçlarım bembeyaz senin yüzünden. Bu sabah da çok trafik vardı, dünyanın en ilkel şartlarına sahip olduğumuzu düşünüyorum. Otobüsü de rezil, şöförü de... Memlekette insan mı azaldı bana mı öyle geliyor? Marmaris'e gidip domates mi yetiştirmeli acaba? Ya da Datça'da badem yetiştirmek nasıl bi fikir? Ne bademi demeyin lütfen. Kilosu kaç para biliyo musunuz? Hepimiz oralara kaçalım orda da insan kalmasın. Nerde çokluk orda bişiy lafı ne kadar doğru değil mi? Bunu anlamak için ne yazık ki İstanbul'da veya New York'ta yaşamak gerekiyor, ya da Çin'de, ne bileyim!
Sabah iş görüşmesine gittim, ilk defa çok heyecanlandım, hem de o kadar çok heyecanlandım ki... Kendime inanamadım. Ama olumlu geçtiğini ilettiler. Binasının dışarıdan görünümü çok iğrenç olan bu şirket kurumsal mı kurumsal, çok merkezi bir konumda ve servisi var, heyooo. Sanırım maddi olanakları da daha iyi. İş çeşitliliği var. Yani challenging bir ortam, kendimi daha da geliştirebilirim. Bakalım, hayırlısı diyoruzzzz.
Ama trafiği hala unutamıyorum...