Sonsuz
Nasıl olsa bitecek diye mi başlamıştık, herşey mi yalan?
Başlarken sonunu düşünür müsün?
Zaten sonunu düşünürsen başlatır mısın?
Peki sonluysa herşey neden sonu olsun istemez insan?
Sonsuzluk nasıl bişeydir?
Niye anlamayız biz sonsuzluğu, zihnimiz sonlu olduğu için mi?
Sonlu, kısıtlı algılarımızla dünyayı anlamdırmamız ne derece doğru peki?
Benim algım-senin algın
Sofi’nin dünyasındaki gibi, ya benim kırmızımla senin kırmızın aynı şey değilse ama ikimiz de kırmızı olarak adlandırıyorsak gördüğümüz şeyi?
posted by k.i.s.d. at 4:21 PM
3 Comments:
K.i.s.d,
Su kırmızı olayı ile ilgili olarak bende ayni seyi dusunuyorum, acaba herkesin kırmızısı kendi ozel mi diye? :)
December 11, 2006 10:07 PM
yazmak istiyorum ciddi ciddi, ama bu sayfayi acinca muzige dayanamiyorum, bir de caldigi ortami gorsen...
: ) beni ne kadar guldurduysen sen daha fazla gul...
ps: bu arada zihin konusu bir yana, renkler hakkinda hakikaten goz algilama her insanda farkli. Kadin erkek bile farkli goruyormus. Kadinlar daha iyi diye bilimsel arastirmalar diye okumustum.
selamlar
December 12, 2006 12:36 AM
Bgm, B5 merhaba,
Renkler- ve bir çok başka şey... Kısıtlarımız hepimizde farklı, hepimizin hücreleri, dokusu aynı maddeden olsa da ruh farklı. O nedenle algıların aynı olması mümkün değil sanırsam.
December 12, 2006 8:54 AM
Post a Comment
<< Home