Mutfak maceralarım

Bu haftasonumu kendimi mutfağa adamak suretiyle bir maceraya dönüştürdüm.

Öğleden öncesini temizlikle geçirdim cumartesi gününün. Hava güzel olsa ve migrenim tutmasa idi biraz dışarı çıkıp hava almak ve alışveriş yapmak istiyordum. Şartlar müsait olmayınca evde kaldım. Sonuçta cumartesi tüm gün ezik-ölük vaziyette yumuşak-pofidik şeylerin arasında oturup çay içip TV seyrettim ve gerçek anlamda ölü bir gün geçirdim. Ama ne yapayım, eşim çalışıyordu, evde yalnızdım, hava karanlıktı ve içim sıkılıyordu. Hatta o derecede bunalmıştım ki kalkıp kendime bi sucuklu yumurta bile yapmaya bile üşendim ve kebapçıdan sipariş vermek için cümle alemi ayağa kaldırdım. Huysuzluğum üstümdeydi malesef :) Karnım doyduktan sonra ise adeta munis bir kedi oldum. Ama TV seyretmekten vazgeçmedim. Ne kadar abuk-subuk program varsa uc-uca ekeyip gözlerimin hakkını verdim. Bu arada her cumartesi akşamı Çin Sineması'nın beni benden alan örneklerini sanki maharetmiş gibi sunan CNBC-E kanalına saygılarımı sunarım. Gerçekten...

Pazar sabahı erken kalktım, tam 8:00 de. Sonra mutfağa gittim. Burada rastladığım ve hoşuma giden krep hamurunu hazırladım. Bu sefer inancım tamdı, evet bu krep işini başaracaktım. Hayatı boyunca yaptığı tüm krepler ( krep yap şeysi hariç) hamur olmuş bir insan için bu inanç ne demektir bilemezsiniz.