Yasemin çayı içmek istiyorum

Evet, lütfen bana Yasemin çayı hediye edin, lütfen:) ehehehee... Çünküm, Mısır Çarşısı'na gidecek enerjim yok! Vaktim de yok zaten. Mis gibi kokan bişeyler istiyorum, ferah kokan bir ofiste çalışmak, geceleyin başımı mis gibi kokan bir yastığa koymak istiyorum. Bütün yumuşatıcı üreticilerine buradan sesleniyorum. KAYBOLMAYAN KOKU İSTİYORUZ!!! Bilhassa lavanta kokusuna ihtimam gösteriniz efem, olmuyor artık ama. Bir "hiç"e mi para veriyorum ühühüüü.

Dün sabah uyandığımda her sabah yaptığım gibi havayı koklamak için penceremi açtım. O an gözlerime inanamadım; çünkü bahçedeki küçümen bir ağaç patlamış mısır misali beyaz tomurcuk ve çiçeklerle donanmıştı. Ben uykunun sıcak koridorlarında çıkışı ararken birileri çalışmıştı anlaşılan. Çok mutlu, musmutlu oldum. Eşimi zorla kaldırıp ona da gösterdim mutluluğumu. Ve bu sevinç işe uzanan yol boyunca devam etti. Yol kenarlarında yeşil yeşil filizlenmiş ağaçlar artık her sabah benim tarafımdan sevgiyle gözlenmekte. Ve tıpkı çocuğunun büyümesini seyreden bir anne gibi onların yeşillenmesini seyrediyorum. Çok mutlu oluyorum.

Bu şehrin en çok baharlarını seviyorum. Neler olacağını biliyorum, rengarenk bir ahenk oluyor İstanbul. En güzeli de bir ay sonra erguvanların çiçekleneceğini bilmek. İşte o zaman...

Boğazda yalnız bile olsam, elimde bir kitap (muhtemelen Alev Alatlı olacak) bir yandan erguvanlara bakıp bir yandan da sevdiğim şehirde vakit geçirmenin ayrıcalığını yaşayacağım. Bunu bir daha ne zaman yapacağını bilmeyen, bugünü ve yarını belli olmayan tüm insanlar gibi, belirsizliklere alışıp belirsizlikle mutlu olmayı öğrenen insanoğlu gibi ben de her erguvan mevsiminin benim son erguvan mevsimim olabileceğini düşünerek güzele son defa bakmak için yalnız da olsam gideceğim.

Yazının sonunun Yasemin çayı ile bağlantısını kuramayanlara not: Kitap okurken neden olmasın?